چگونگی کارکردهای اصناف

ابتدا مطلب زیر مطالعه نمایید.

کارکرد های اقتصادی اصناف

به لحاظ اقتصادی اصناف و پیشه‌وران با فعالیت‌های خود علاوه بر رفع نیاز جامعه با دادن مالیات و انجام بیگاری، چرخ‌های دولت را نیز به گردش در می‌آوردند. چنانکه بنا به هر دلیلی دست از کار می‌کشیدند، مثلاً اعتراض به اوضاع سیاسی، مذهبی و اقتصادی، حیات اقتصادی شهر کاملاً مختل می‌شد.

از جمله کارکردها و وظایف تشکل‌های صنفی شامل موارد زیر است:

اتخاذ تصمیم‌گیری‌های مناسب و برنامه‌ریزی لازم
ساماندهی و برطرف کردن موانع و مشکلات و بهبود فضای کسب و کار
اجازه تأسیس کسب و کار و پذیرش اعضای جدید
مشورت‌دهی به حکومت در تعیین قیمت و تثبیت آن در راستای تنظیم بازار
نظارت بر کیفیت کالای تولیدی و خدمات صنف
ایجاد شهرک‌های صنفی
خروج صنوف آلاینده از مناطق مسکونی
اجرای امور و سیاست‌های دولت
کمک در تشخیص میزان مالیات و تعیین مالیات هر صنف و مذاکره با دستگاه حکومت در موارد اختلاف و زمینه‌های همکاری

سلسله مراتب صنفی چگونه است؟

سلسله مراتب صنفی

1- هیات عالی نظارت

2- کمیسیون نظارت

3- شورای اصناف کشور

4- مجمع امور صنفی

5- اتحادیه ها

6- فرد صنفی

اگر محصولی برای فروش دارید شما نیز میتوانید تامین کننده کیارش تجارت شوید : ثبت نام تامین کنندگان

سلسله مراتب صنفی از بالا به پائین :

1- هیات عالی نظارت:

با عضویت ۱۱ نفر که ۸ وزیر (وزرای بازرگانی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، مسکن و شهرسازی، بهداشت، دادگستری، اقتصادی و دارایی، صنایع و معادن) و فرمانده ناجا، شهردار تهران، رئیس شورای اصناف کشور، روسای مجامع امور صنفی شهرستان تهران را شامل می شود.

2- کمیسیون نظارت:

با عضویت ۱۰ نفر در مراکز استانها و شهرستان ها (روسای ادارات بازرگانی، دادگستری، اقتصادی و دارایی، بهداشت، نیروی انتظامی، رئیس شورای شهر، شهردار ، روسای مجامع امور صنفی شهرستان، نماینده تام الاختیار استانداری در مرکز استان و نماینده تام الاختیار فرمانداری یا بخشداری در دیگر شهرستانهای استان).

3- شورای اصناف کشور:

که متشکل از نمایندگان هیات رئیسیه مجامع امور صنفی شهرستانهای کشور است.

4- مجمع امور صنفی:

از نمایندگان اتحادیه های صنفی تشکیل می گردند و ۳ نوع هستند:

انواع مجمع امور صنفی

نوع اول: مجمع امور صنفی صنوف تولیدی -خدمات فنی

نوع دوم: مجمع امور صنفی صنوف توزیعی – خدماتی

نوع سوم: مجمع امور صنفی مشترک

5- اتحادیه ها:

اتحادیه های صنفی از واحدهای صنفی دارای پروانه کسب تشکیل می شوند. برای تشکیل هر اتحادیه وجود تعداد مشخصی واحد صنفی که دارای فعالیت شغلی مشابه یا همگن هستند ضرورت دارد.

6- فرد صنفی :

پائین ترین جزء و البته اصلی ترین جزء در سلسله مراتب صنفی می‌باشد و اوست که کار آفرینی می نماید، تولید می کند، خدمات ارائه می دهد. در واقع به خاطر اوست که اتحادیه صنفی شکل گرفته است. در سیر تاریخی تشکیل و اداره و توسعه صنوف فرد صنفی رکن اصلی تلقی می شود. حضورش و واقعیتهای ناشی از حضورش رفته رفته حقوق صنفی را شکل داده و برجسته نموده است.

انواع نهاد های صنفی

نهادهای صنفی به دسته‌های زیر تقسیم بندی می شوند:

1- تعاونی

2- انجمن

3- تشکل

4- سندیکا

5- اتحادیه

1- تعاونی چیست؟

شرکت تعاونی (Cooperative) مشارکتی است که عده‌ای از افرادی که هم‌ صنف یا تناسبی مشابه دارند. مثلاً همسایه، دوست، خویشاوند یا همشهری هستند برای دستیابی به منافع مشترک گردهم می‌آیند و در حقیقت بهم کمک می‌کنند و برای تهیه مسکن یا خرید مایحتاج یا کسب اعتبار و وام تعاونی درست می‌کنند، سرمایه معینی را درمیان می‌گذارند و دسته‌جمعی مشکل را حل می‌نمایند.

در واقع اعضای شرکت در کنار یکدیگر، جمعیتی کوچک را پدیدمی‌آورند که به عنوان مثال در تهیه کالاهای مورد نیاز اعضا، با جمع‌آوری پول جزئی که هر عضو می‌پردازد، کالای مورد احتیاج اعضا را از دست اول خریداری و به همان قیمت تمام شده یا سود خیلی جزئی به اعضا می‌فروشد و بدین طریق واسطه‌های غیرضروری در کسب و تجارت و صاحبان این‌گونه مشاغل کاذب حذف می‌گردند.

در شرکت تعاونی ممکن است اعضا دارای سرمایه و سهم یکسان از سود نداشته باشند، اما هر عضو بدون توجه به درصد سهامش، یک رای دارد و نسبت سهام به رای وجود ندارد. در واقع تعاونی، متکی به اعضاء هست نه به سرمایه.

برای مطالعه ادامه این مطلب روی لینک زیر کلیک نمایید.

دسته بندی نهاد های صنفی