کامل گرایی یعنی چه؟
برگرفته از کتاب “از شنبه” پیام بهرام پور
دسته ای از کسانی که کارهای خود را به تعویق می اندازند افراد کامل گرا هستند. از واژه کمال گرا استفاده نمی کنم چون کمال گرا یعنی کسی که می خواهد دائما رشد کند و به سمت کمال برسد، اما کامل گرا کسی است که می خواهد از همان اول کامل باشد و این افراد معمولا به هیچ جا نمی رسند!
a. من بارها و بارها با چنین افرادی گفتگو داشتم. ایده های بسیار خوبی از ایشان شنیدم که می گفتند قصد دارند آن را انجام دهند. سال بعد که می دیدمشان و می پرسیدم که پروژه آن ها به کجا رسیده؟
b. به من می گفتند که حالا درگیر وب سایت هستیم.
a. سال بعدتر می دیدمشان، می گفتم چی شد؟!
b. خب یک نوع وب سایت جدید آمده و درگیر آن هستیم و همین طور درگیر چیزهای ریز ریز …
افراد کامل گرا از آنجایی که می خواهند همه چیز کامل باشد نمی توانند به خواسته های خود برسند و این بزرگترین دام برای این افراد است.
افراد کامل گرا اعتقاد دارند هر چیزی، یا باید کامل کامل باشد یا اصلا نباشد و معمولا چون هیچوقت نمی توانند کامل باشند ترجیح می دهند که نباشند!
متاسفانه واقعیت این است که کامل گرایی، ناشی از احساس کمبود خودمان است. ما قبول نمی کنیم که همین جور که هستیم، خوبیم و ناچاریم که نقص هایمان را با کسب یک عنوان بی نقص مثل “آقای کامل ممتاز همه چیز تمام” جبران کنیم و این اتفاق اصلا خوب نیست.
اگر محصولی برای فروش دارید شما نیز میتوانید تامین کننده کیارش تجارت شوید : ثبت نام تامین کنندگان
سئوال: با چه روش هایی می توانیم از کامل گرایی رهایی پیدا کنیم؟
راهکار اول: بصورت گروهی کار کنیم
در صورت فعالیت در یک گروه، بی شک استاندارد هایمان از کامل گرایی کمی پایین می آید و می تواند خیلی به ما کمک کند.
راهکار دوم: بهتر از متوسط باشیم
سعی کنیم بهتر از متوسط باشیم. در این روش کافیست که مرزی بگذاریم و بگوییم که فقط باید بهتر از متوسط باشیم و لازم نیست تلاش خاصی انجام بدهیم و یا اگر خیلی کامل گرا هستیم و یا لازم است که در کار خیلی خوب باشیم یا جزء بهترین ها باشیم با خودمان قرار بگذاریم که من می خواهم فقط 10 درصد بهتر از نفر قبل باشم. همین! نه اینکه کامل کامل باشم!
متاسفانه بسیاری از ما به دلیل کامل گرایی بیش از اندازه فراموش می کنیم که نمی توانیم در همه زمینه ها بهترین باشیم و در هر زمینه ای خودمان را با بهترین ها مقایسه می کنیم و همین موضوع باعث می شود که میزان نارضایتی از خودمان بسیار بالا برود.
سعی کنیم بهتر از متوسط باشیم.
راهکار سوم: 10 درصد بهتر از نفر اول باشیم
در بسیاری از اوقات 10 درصد بهتر بودن، نتایج بسیار بهتری دارد. مثلا اگر شما در کار بازاریابی 10 درصد از نفر اول بهتر باشید، یعنی عملا آن فرد می شود نفر دوم و شما می شوید نفر اول و شما با 10 درصد اختلاف بهتر هستید و فروش تان بین 100 تا 200 درصد بیشتر خواهد بود!
پس کامل گرایی در هر جایی و هر شرایطی اصلا ضرورتی ندارد و باید سعی کنیم که کمی بهتر از دیگران باشیم.
اگر کامل گرا هستید باید سعی کنید که صفر و یک نگاه نکنید و تفکر فازی داشته باشید.
این طور نگویید که یا باید این طوری باشد یا اصلا نباشد. بلکه یک حاشیه امنیت اشتباه و درست نشدن بسیار زیاد را نیز در نظر داشته باشید.
مثال: اگر من بگویم که زمانی این کتاب را چاپ می کنم که هیچ غلط تایپی نداشته باشد، تقریبا مطمئن خواهم بود که هیچوقت این کتاب چاپ نخواهد شد!
بنابراین بهترین کار این است که برای خود حاشیه امنیتی در نظر بگیرم و بگویم که مثلا 40 صفحه اول را می خوانم و به ویراستار نیز کتاب را می دهم تا بازخوانی کند، اگر 1 یا دو غلط پیدا شد، مشکلی نخواهم داشت و کتاب را چاپ خواهم کرد اما اگر بیشتر از آن بود، شاید لازم باشد آن را بازنگری کنم.
راهکار چهارم: کمک گرفتن از الگوهای موفق
در این شرایط باید افرادی را پیدا کنیم که بیش از اندازه کامل گرا نبوده ولی در کارشان موفق هستند و دائما از آن ها نظر بپرسیم که آیا الان من دارم زیاده روی می کنم؟ به محض تایید وی، از کارمان دست می کشیم.
این را یاد بگیریم که شروع کردن خیلی بهتر از شروع نکردن است.
مارک توآین: من ترجیح می دهم برای کارهایی که انجام دادم حسرت بخورم تا کارهایی که انجام ندادم!
راهکار پنجم: تعیین مهلت انجام کار
بهترین کار این است که برای خودتان ضرب العجل یا همان deadline تعریف کنید. ضرب العجل یا همان مهلت انجام کار، زمانی است که فرصت داریم تا آن اتفاق رخ دهد. در صورتی که برای کار خود مهلت انجام در نظر نگیریم بی شک آن کار هیچگاه تمام نخواهد شد!
راهکار ششم: از پول مایه بگذارید
یک کار جالب و خطرناک این است که شما مقداری پول به دوست تان بدهید و بگویید که اگر من تا تاریخ مشخص کاری مشخص را انجام دادم این پول را به من برگردان و اگر این کار انجام نشد، این پول برای خودت! یا به یک موسسه خیریه پرداخت کن!
در این صورت چون صحبت از پول است نه جان! بسیاری از ما کامل گرایی را کنار می گذاریم و طبق مهلتی که داریم اقدام می کنیم و اگر یک یا دو مرتبه این کار را انجام ندادیم و پول قابل توجهی از دستمان رفت دیگر این موضوع را بسیار جدی تر پیگیری خواهیم کرد.
راهکار هفتم: از خود بپرسید آیا باید کامل باشم؟
در رابطه با کارهایی که نسبت به سایر امور برای ما اولویت کمتری دارند سعی کنیم زمان خیلی زیادی را صرف نکنیم.
راهکار هشتم: در مواجهه با دیگران قدرشناس باشیم
از آنجایی که کامل گرایی به دلیل احساس بی کفایتی و کمبود خودمان است، این موضوع خیلی طبیعی است که ما به دلیل کامل گرایی بیش از اندازه، دیگران را از خود آزرده خاطر کنیم و نه تنها زحمات آن ها را قدر ندانیم، بلکه به آن ها برچسب تنبل، بی خاصیت یا بی توجه بودن بچسبانیم.
یکی از بهترین تمرین ها این است که تا حد ممکن سعی کنیم قدرشناس باشیم و زحمات دیگران را تحسین کنیم.
قدرشناسی باعث می شود که دنیای خود را کامل و درست احساس کنیم و از آن مهم تر این که باعث می شود بپذیریم که نه تنها دنیا نقص دارد بلکه ما نیز دارای نقص هستیم.
مسئول فروش : 09156416142
مدیر فروش: 09153861761
اینستاگرام ما
بدون دیدگاه