حفظ حالت موجود، وظیفه مغز ما

قسمتی از کتاب “از شنبه” پیام بهرام پور

بررسی ها نشان می دهد که مغز انسان فقط 2 درصد از وزن کل بدن را شامل می شود، اما 20 درصد انرژی بدن را استفاده می کند.

با دانستن این که بدن انسان در طول روز به طور متوسط فقط 2400 کیلو کالری انرژی مصرف می کند با چند محاسبه ساده می توانیم به دست بیاریم که مصرف مغز انسان چند وات است؟

برای مثال، اکثر لامپ های کم مصرف بین 20 تا 60 وات مصرف دارند اما نکته بسیار عجیب این است که مغز ما با تعداد فوق العاده زیاد فعالیت ها در لحظه که منجر به بقای ما و بسیاری از رفتارهای دیگر می شود، مصرف بسیار کمی دارد.

اجازه دهید که ببینیم مغز ما در همین لحظه در حال انجام چه کارهایی است؟

مغز ما در همین لحظه در حال خواندن این نوشته، تحلیل آن، به خاطر سپاری و دسته بندی محتواست. احتمالا دستورات دیگری مانند نفس کشیدن و صدها دستور دیگر که ما از آن بی خبر هستیم نیز صادر می کند.

مغز ما با این پردازش سرسام آور فقط و فقط 20 وات مصرف دارد و این فوق العاده است!

مغز ما برای این که این حجم از پردازش را انجام دهد از روش های خاصی استفاده می کندتا در بهینه ترین حالت ممکن باقی بماند. اما این داستان سوی دیگری نیز دارد. این مغز که منجی ما و برا بقای ما کاملا ضروری است و در بسیاری از کارها به ما کمک می کند، در جایی که حتی فکرش را نمی کنیم کار ما را خراب می کند!

این داستان، کمی تلخ است و باید بپذیریم که این مغز عزیز ما، بر خلاف آنچه تا به حال شنیده ایم وظیفه اصلی اش آنچه ما تصور می کنیم نیست،

کار اصلی مغز، پیشرفت ما نیست، کار اصلی مغز- متاسفانه – حفظ حالت موجود است!

جمله بالا به این معنی است که قسمت ناخودآگاه مغز ما تمام تلاش خود را می کند که ما همیشه در حالت فعلی باشیم و پیشرفت یا پسرفتی نکنیم!

شاید از شنیدن این موضوع تعجب کرده باشید، اما باید بگویم که به دلیل این که مغز ما بسیار کم مصرف است از روش هایی استفاده می کند تا این مصرف را همواره پایین نگه دارد. بنابراین، مغز ما فورا تلاش میکند که هر رفتاری را به صورت یک عادت در بیاورد تا بتواند از روی آن الگوی مشخص، در حالت ناخودآگاه حرکت کند.

مثلا در اولین مرتبه ای که در حال رانندگی هستیم انرژی بسیار زیادی صرف انجام رانندگی می شود، اما مغز تمام تلاش خود را انجام می دهد که این رفتار را به صورت یک عادت ناخودآگاه در خود ذخیره کند و برای همین است که 6 ماه بعد، ما بدون فکر کردن و به صورت ناخودآگاه رانندگی می کنیم و اصلا خسته نمی شویم.

مسئله اینجاست که اگر که اگر اتفاق جدیدی رخ دهد، مصرف مغز بالا می رود و از همین رو تمام تلاش مغز این است که با هر روشی، حالت موجود را حفظ کند.

مثال: همه ما وقتی درسی را قبول می شویم، می گوییم که من درس را پاس کردم و وقتی درسی را می افتم، خواهیم گفت که استاد مرا انداخت!

در اینجا باز هم یک عامل بیرونی مطرح می شود که از دسترس ما خارج است!

همان طور که می بینید در اکثر پرسش هایی که از خودمان می پرسیم به گونه ای پاسخ می دهیم که همه جواب ها مربوط می شود به یک عامل بیرونی و هیچگاه کسی نمی شود که بگوید:

(( مشکل از من است و من به اندازه کافی تلاش نکرده ام. ))

اگر محصولی برای فروش دارید شما نیز میتوانید تامین کننده کیارش تجارت شوید : ثبت نام تامین کنندگان

بسیاری از ما به گونه ای جواب می دهیم که انگار کاملا بی نقص هستیم و همیشه مشکل از یک عامل بیرونی است.

تقریبا تمام پدر و مادرها اعتقاد دارند، بهترین هستند و هر مشکلی که وجود دارد از فرزند آن هاست و اصطلاحا (( بچه های این دوره زمونه این طوری هستند! ))

تا حالا پدر و مادری را دیده اید که بگویند: (( تربیت من مشکل داشته و واقعا پدر یا مادر خوبی نبودم؟! ))

یا همین طور در آن طرف داستان، تقریبا تمام بچه ها اعتقاد دارند پدر و مادرانشان برای آن ها کم گذاشتند.

اگر بخواهم مثال دیگری در این زمینه بزنم، بدون شک سراغ مدیران خواهم رفت. زیرا به دلیل مشاوره های زیادی که به مدیران می دهم بارها و بارها این جمله را از آن ها شنیده ام که: (( کارمندان آن ها بدترین کارمندها هستند و اگر این مدیران در کارشان پیشرفت شایانی نمی کنند به دلیل وجود کارمندان نامناسب است! ))

در این مواقع سوال من این است: (( آیا شما بهترین مدیر هستی که دنبال بهترین کارمند می گردی؟! ))

باز هم از آن طرف، کارمندان نیز با اعتقادات مشابهی، مدیرشان را سنگدل ترین، زالو صفت ترین، خون خوار ترین انسان و عامل تمام بدبختی های دنیا می دانند!!!

البته امیدوارم همکاران من، این حس را نداشته باشند.

باید خاطر نشان کرد که این موضوع همیشه صادق نیست، اما برای قشر قابل توجهی از جامعه این موضوع کاملا صحت دارد و بارها و بارها می توان آن را مشاهده کرد.

اگر من بگویم: (( من فرزند خوبی نبودم و اصلا کاری ندارم که پدر و مادرم چگونه بوده اند، ولی من به اندازه کافی خوب نبودم )) ، آن وقت به مغز فشار می آید!

باید فکر کند و راهکار پیدا کند!

اگر بگویم بله! شرایط اقتصادی خوب نیست، اما در همین شرایط اقتصادی نیز افرادی بودند که با ایجاد تغییراتی رشد کردند، پس من هم باید یاد بگیرم و رشد کنم، مغز چه قدر انرژی مصرف می کند؟! پس مغز دوست دارد همیشه یک جوابی بدهد که هیچ کاری نکنیم! یک بار دیگر تکرار میکنم.

کار مغز حفظ حالت موجود است!

مسئول فروش : 09156416142

مدیر فروش: 09153861761